فرانسه

 از دیگر پل های پاریس باید به پل الکساندر سوم اشاره کرد. این پل در سال 1900 میلادی افتتاح شده است. این پل نمادی برای فرهنگ غنی و معماری موفق فرانسوی است.پل الکساندر سوم فقط یک طاق دارد، روی رودخانه سن بنا شده است و دو خیابان شانزه لیزه و اینولیدز را به هم وصل می کند. شگفتی و دلیل شهرت پل الکساندر سوم، همین یک طاق است که دو طرف عرض رودخانه سن را به یکدیگر وصل کرده و باعث استحکام پل شده است.این بنا حدود 107.5 متر طول دارد و نام آن از تزار سوم روسیه گرفته شده است. طراحی این پل بسیار جالب است به طوریکه، ستون های گرانیتی بزرگی حدود 17 متر در دو طرف آن قرار دارند و روی دیواره های آن شاهد کنده کاری های زیباییی هستیم.

 میان همه زیبایی های مهد فرهنگ و هنر کشور فرانسه باید به پارک لوکزامبورگ اشاره کرد. این پارک دومین پارک بزرگ شهر پاریس و در نزدیکی دانشگاه سوربن واقع شده است.مساحت این پارک حدود 55 هکتار است و در سال 1612 میلادی طراحی و ساخته شده است. در قرن 19 میلادی بود که درب پارک به روی عموم گشاده شد و امروزه به یکی از مکان های گردشگری مهم و پربازدید شهر پاریس تبدیل شده است. فضای این پارک بسیار زیبا و چشم نواز است، در مرکز پارک استخری هشت ضلعی و کاخ معروف لوکزامبورگ نیز در آن قرار دارد.این پارک دو فواره معروف دارد. این فواره ها دومدیسیس و دو آبزرویتور نام دارند. یکی از آنها در قسمت جنوبی پارک است و و در آن مجسمه ای با نقش کره زمین قرار دارد که بوسیله چهارزن نگه د اشته شده است.

   از جمله دیدنی های گردشگری پاریس باید به آرامگاه پانتئون اشاره کرد. این آرامگاه در واقع یک اثر تاریخی قدیمی است که قدمت طولانی دارد.پانتئون به معنای «همه خداها»ست. آرامگاه پانتئون ساختمان بسیار قدیمی و زیبایی است و با همه بناهای معمولی فرق دارد. 110 متر طول و 83 متر عرض دارد. داخل این آرامگاه، به سبک  معابد یونانی ساخته شده است و از جمله جاذبه های آن باید به 425 پله ای اشاره کرد که برای رسیدن به بالای هرم گنبدی شکل وجود دارند.سرگذشت پانتئون جالب است: ابتدا کلیسا بوده، بعد به مقبره و آرامگاهی برای مردگان تبدیل شد. دوباره ناپلئون آن را به کلیسا تبدیل کرد و بعدها دوباره به محلی برای دفن بزرگان علم و سیاست تبدیل شد.  در این آرامگاه، بزرگانی همچون امیل زولا، ویکتورهوگو، ژان مولن، ماری کوری، الکساندر دوما و … مدفون هستند.

   این پارک دومین پارک عمومی بزرگ پاریس است که در منطقه 6 پاریس واقع شده است. این پارک همان پارک معروفی است که در رمان بینوایان ویکتور هوگو، کوزت با ماریوس آشنا می شود. از ویژگی های این باغ بزرگ می توان به وجود صدها مجسمه، بنای تاریخی و فواره اشاره کرد. در فضای سبز مرکزی این باغ حدود 20 مجسمه از ملکه های فرانسوی و قدیسین وجود دارد. کاخ لوکزامبورگ در انتهای شمالی پارک برای ماری دو مدیسی ساخته شد که در زمان انقلاب فرانسه از این کاخ به عنوان زندان استفاده می شد. در حال حاضر این کاخ محل سنای فرانسه است.

کلیسای سکره‌کر دو مون‌مارتر یکی از مهم‌ترین کلیساهای پاریس است که سالانه میلیون‌ها نفر از آن بازدید می‌کنند. این ساختمان بر بالای تپه‌ای در محله مون‌مارتر بنا شده و بنا بر گزارش سازمان ملی جهانگردی، مقام دوم اماکن توریستی فرانسه را در سال ۲۰۰۶ به خود اختصاص داده است و بدین ترتیب درست پس از کلیسای نوتردام پاریس قرار دارد.

قطعه افسار برنزی لرستان یکی از اشیای باستانی است که به شکل یک موجود یا جن شاخدار شگفت انگیز با بدن گاو یا اسب است. این شی متعلق به نیمه دوم هزاره دوم پیش از میلاد است. این قطعه باستانی در لرستان ایران کشف شده‌است. قطعه افسار برنزی لرستان در اصل دو تکه بوده که توسط یک قطعه صلیبی شکل از ناحیه سوراخ وسط قطعه به هم وصل می‌شدند. این قطعه باستانی تجسم یک موجود تخیلی است که به صورت نیم رخ و با سری که به صورت کامل چرخیده‌است، ساخته شده‌است. انتهای بال این موجود عجیب موجود دیگری قرار دارد که حالت تهاجمی به خود گرفته‌است. موجود شاخدار با لگدمال کردن موجودی دیگر بر روی زمین، قدرت خود را به رخ می‌کشد. دو حلقه بر روی بالموجود افسانه‌ای قرار دارد که طنابی از آن عبور می‌کند. ارتفاع این قطعه ۱۸٫۷ سانتی‌متر و عرض آن ۱۸٫۲ سانتی‌متر است و در موزه لوور نگهداری می‌شود.

 شام آخر یکی از دیوارنگاره‌های لئوناردو داوینچی ایتالیایی است.این اثر هنری نشانگر صحنه‌هایی از شام آخر روزهای پایانی عمر مسیح است آنطور که انجیل به آن اشاره کرده‌است. این نقاشی بر پایهٔ کتاب یوحنا، باب ۱۳ آیهٔ ۲۱ است آنجا که مسیح می‌گوید که یکی از ۱۲ حواری اش به وی خیانت خواهد کرد. این نقاشی یکی از مشهورترین و باارزش‌ترین نقاشی‌های جهان است، که بر خلاف بسیاری از نقاشی‌هایی از این دست قابل مالکیت شخصی نیست چرا که به آسانی نمی‌توان آنرا جابجا کرد.

شانزِلیزه یا شانزه‌لیزه  خیابانی اعیان‌نشین و از معابر اصلی شهر پاریس است. خیابان شانزلیزه در منطقه ۸ پایتخت فرانسه واقع شده‌است. فرانسوی‌ها شانزلیزه را  یعنی «زیباترین خیابان جهان» نیز می‌نامند.

خیابان شانزلیزه با زیبایی فراوان، کافه ‌تراس‌های معروف و فروشگاه‌های لوکس یکی از معروف‌ترین خیابان‌های جهان است. معنی شانزلیزه دشت الیزه است و کاخ الیزه نیز در نزدیکی این خیابان قرار گرفته‌است. الیزه در اساطیر یونان به معنی بهشت است.

 ین بلوار به طول ۱٬۹۱۰ متر در منطقه ۸ پاریس و در شمال غربی این شهر قرار دارد. این خیابان از میدان کنکورد آغاز شده و به میدان شارل دوگل ختم می‌شود. شانزلیزه بخشی از محور تاریخی پاریس به‌شمار می‌آید.

  کلیسای جامع نوتردام پاریس  کلیسای معروفی در شهر پاریس است. این کلیسا درجزیره سیته در میانه رود سن و در مرکز پاریس واقع شده است. هر سال ۱۳ میلیون نفر از آن بازدید می‌کنند. 

در محلی که هم اکنون این کلیسا قرار دارد تا قبل از قرن چهارم میلادی معبدی غیر مسیحی وجود داشته است. در قرن چهارم کلیسایی بزرگ جای آن معبد راگرفت. این ساختمان تا قرن دوازدهم بر جای بود ولی در آن زمان جمعیت پاریس بطور ناگهانی بالا رفت و تصمیم گرفته شد تا کلیسا را بزرگ گردانند. بدین ترتیب ساختمان قبلی را خراب کرده و در سال ۱۱۶۳ میلادی ساختمان جدید شروع شد که ساختن آن تقریباً دو قرن طول کشید و در ۱۳۴۵میلادی به پایان رسید.

مونالیزا که به لبخند ژوکوند نیز شهرت دارد، نام یکی از معروف‌ترین تابلوهای نقاشی لئوناردو داوینچی هنرمند مشهور ایتالیایی است که با رنگ روغن بر روی صفحه چوب سپیدار نقاشی شده‌است.

این اثر استثنایی در طول تاریخ چندین بار ربوده شده، و با این‌که بیش از ۵۰۰ سال از زمان خلقش می‌گذرد اما آسیب چندانی ندیده‌است. مونالیزا هم اکنون در تملک دولت فرانسه می باشد و در موزه لوور در پاریس نگهداری می‌شود.

برج ایفل برجی فلزی در میدان شان دو مارس و در کنار رود سن واقع در شهر پاریس است. برج ایفل که امروزه به عنوان نماد فرانسه شناخته می‌شود، پربازدیدترین بنای جهان و یکی از شناخته‌شده‌ترین بناها در جهان است.

ساخت برج ایفل در سال ۱۸۸۷ آغاز و در ۳۱ مارس ۱۸۸۹ به پایان رسید. در آغاز برج ایفل برای نمایشگاه جهانی و به مناسبت صدمین سالگردانقلاب فرانسه ساخته شد ولی پس از ساخت این بنا مورد قبول همگان واقع نشد و ۳۰۰ نفر که در بین آنها می‌توان از امیل زولا، گی دو موپاسان،شارل گارنیه و هم چنین الکساندر دوما نویسنده شهیر فرانسوی نام برد، به ساخت آن شدیداً اعتراض نمودند.